A Deux-licious Story
Ο φούρνος είχε τη δική του ιστορία…
1909. Η Κατερίνα Κορκά (η «Κατερινούλα») ανοίγει τον πρώτο φούρνο στην Παύλου Χαρίση. Η Κοζάνη πλημμυρίζει από μυρωδιές ψωμιού και παραδοσιακού κιχί, κάνοντας κάθε φουρνιά περιζήτητη στην πόλη και τα γύρω χωριά. Το 1960, έρχεται η δεύτερη γενιά. Συνεργασίες με τοπικούς μύλους, «φρεσκάρισμα» της εικόνας, αδιαπραγμάτευτη προσήλωση στην ποιότητα. Το 1992, η τρίτη γενιά Κορκά αναλαμβάνει, δημιουργώντας το 1998 το δεύτερο κατάστημα στην Κοζάνη. Με το ξεκίνημα της νέας χιλιετίας -και για 17 χρόνια- το brand name αλλάζει σε Κατερίνα Κορκά Bakery, κάνοντας και τη ζαχαροπλαστική κομμάτι της γευστικής εμπειρίας που προσφέρει σε όλο και περισσότερα σημεία -φτάνοντας έως και τη Λεπτοκαρυά το 2018.
(πάντα) Κάτι Καινούριο!
Το σήμερα, μας βρίσκει με ανανεωμένη ταυτότητα -πλέον ως “DeuxK” (Ντε Κα, «δύο Κάππα» στα Γαλλικά), με «νονά» μας την Κατερίνα Κορκά και τ’ αρχικά της. Aν και το όνομα έχει αλλάξει, κάποια πράγματα παραμένουν διαχρονικά αναλλοίωτα: όπως η διάθεσή μας για το νέο – σε γεύση, υλικά ή συνδυασμούς – που μπορεί να πορευθεί αρμονικά και παράλληλα με το παραδοσιακό. Κάπως έτσι, γράφονται τα επόμενα απολαυστικά Κεφάλαιά μας!
Στην αρχή του, το χέρι παλεύει με τα υλικά του. Να τα δαμάσει, να τα «δέσει», χωρίς όμως να εγκλωβίσει τις υφές και τ’ αρώματα. Σειρά μετά, παίρνει ο φούρνος. Η φλόγα που θα του δώσει σχήμα, δομή και χαρακτήρα. Το καρβέλι όμως συνεχίζει το ταξίδι του. Από τον πάγκο ή το ράφι, στην ψωμιέρα ή τυλιγμένο στην πετσέτα. Κομμένο με το χέρι ή το μαχαίρι, φρέσκο και αχνιστό, αλειμμένο με φρέσκο βούτυρο ή σε μπουκιές στη σπιτική σούπα την τρίτη μέρα του. Απλά, προσοχή στα ψίχουλα!
Ζυμώνοντας το αύριο
Για εμάς, η παράδοση και η ιστορία δεν είναι κιτρινισμένες φωτογραφίες και θολές αναμνήσεις. Το χθες είναι η μαγιά μας. Χωρίς αυτό, δεν θα μπορούσαμε ούτε να μεγαλώσουμε, ούτε να διατηρήσουμε αυτή τη χαρακτηριστική γεύση που μας κάνει να ξεχωρίζουμε έναν και πλέον αιώνα τώρα, ούτε να πλάσουμε το μέλλον. Γιατί πιστεύω μας είναι πως, η ουσία δεν είναι απλά να θυμόμαστε ή ν’ αναπολούμε, αλλά να δημιουργούμε πάντα κάτι αξέχαστο!
